Leven zonder dieet – maand 1 (pfoe)
Hoepla, dag 1 van leven zonder dieet was ik toch redelijk goed doorgekomen. En de eerste maand zit er inmiddels ook al weer op! Je merkt wel meteen hoe erg je dieetmentaliteit zit ingebakken. Het lastigste vond ik de eerste week dat m’n lichaam blijkbaar om een klein beetje vlees vroeg. De overige dagen waren vervolgens weer gewoon vega en in de tweede week heb ik een keer vis gegeten.
Geen idee waar dit over gaat? Lees hoe dit begonnen is: ‘Diëten werken niet – zou het echt?‘.
Alle overige blogs over dit onderwerp kun je vinden onder de categorie ‘Leven zonder dieet‘.
Hoe het ging in de eerste maand leven zonder dieet
- Week 1: Afgevallen. De eerste 2 dagen bleef de weegschaal gelijk, en daarna ging er iedere dag wat af.
- Week 2: Afgevallen. Elke dag wat er af, behalve de dag nadat ik iets gegeten had waar ik geen trek in had.
- Week 3: Aangekomen. Vakantie :-). Met een groep op vakantie en met z’n allen gezamenlijk besluiten wat en waar te eten: kortom, ik kon niet echt m’n lichaam volgen die week.
- Week 4: Gelijk gebleven.
Ok, ik moet blijkbaar meer vertrouwen hebben in m’n lichaam ;-). Ik was dus de eerste twee weken met het volgen van waar m’n lichaam om vraagt afgevallen. En behoorlijk veel ook (zoveel ging er met Weight Watchers eigenlijk nooit af per week).
Vakantie
En dan vakantie. Tja. Na zo’n vakantie werd ook meteen duidelijk dat het idee van leven zonder dieet hartstikke leuk is, maar als je dus niet zelf volledige controle hebt over wat je in huis hebt, of weinig keuze in huis hebt, of veel sociale uitjes hebt, dan is het wel erg lastig. Je kan dan gewoon niet altijd eten waar je lichaam om vraagt. En je ziet de weegschaal ook meteen omhoog springen. Voordeel is dan wel weer dat het me niet zoveel boeide omdat er een soort van vertrouwen en rust was dat het wel weer goed kwam. Maar ik kan me voorstellen dat als je een gezin hebt en er ook nog wat voorschriften zijn qua voeding, dat het dan helemaal een lastig ding wordt als je dus bijna iedere dag niet 100% kan kiezen waar je lichaam om vraagt.
En… ik merkte dat als je dan niet de optie had om dat te eten waar je lichaam om vroeg, dat ik dan heel snel met m’n hoofd ging kiezen. Als in: lekker, maar misschien niet altijd de beste keuze, ookal waren het dan kleine porties. Het is best lastig om het verschil bewust te merken tussen wat je hoofd wil, en waar je lichaam om vraagt. Dat wordt nog even oefenen. Dus tja.. of het nou echt voor mij nog geschikt is dat leven zonder dieet, dat begin ik me een beetje af te vragen. Maar we gaan vrolijk door en dan zien we volgende maand wel of het nou echt wat is voor mij.
Wat heb ik gegeten?
Na dag 2 dacht ik al steeds meer: waarom zou ik het nog bijhouden? Het voelt nog steeds als een dieet zo, en dat was juist niet de bedoeling – sorry ;-). Het irriteerde gewoon een beetje op de achtergrond de hele tijd, dus ik ben er mee gestopt. Voorheen was ik heel erg bezig met alle voedingsstoffen binnen krijgen en het juiste aantal punten eten. De eerste week wilde ik bezig zijn met eten waar m’n lichaam om vraagt als het honger heeft en proberen er op te vertrouwen dat het uiteindelijk het juiste zou zijn voor mijn lichaam.
Ik ben trouwens geen gekke ongezonde dingen gaan eten. Juist eigenlijk helemaal niet. Wel veel meer noten en zaden. Dat valt me wel op. Vooral tussendoor en bij het ontbijt. Ik at ook iets meer eieren dan voorheen. Op dag 2 heb ik een klein beetje kip op. Verder voornamelijk vega (pfieuw! :-)) en weinig vegan, en ontzettend weinig vleesvervangers (alleen voor vega kipspiesjes). Gut, wat smaken die vleesvervangers me al maanden niet meer. Kaas heb ik juist weer minder gegeten, maar de kaas die ik at was geen gummie-kaas maar 48+ kaas.
Avocado, ontbijttaartjes, en bergen zuivel?
Wat me nu opvalt: als ik m’n dag indeelde op basis van m’n Weight Watchers punten (niets mis met WW natuurlijk als je wilt afvallen) dan zat het me dwars dat ik avocado niet ingepland kreeg als je bijna de hele week vega of vegan at. Ik wilde dus heel vaak avocado maar nam het niet. En nu.. nu kan het.. en ik heb het nog maar 1x gegeten – zo grappig.
En dan de ontbijttaartjes en de voor mijn gevoel bergen zuivel: de eerste dag heb ik m’n restje rijstbodem opgemaakt. Op dag 2 nog wat wwproof bloeps gegeten (een soort flauwe chocolade-pindacake waarbij je de suiker mist als je ze eet). En de weken erna niet aan ontbijttaartjes gedacht, en qua zuivel hele kleine porties en soms met een smaakje (oeh 🙂 ) – heerlijk om weer eens die Maracuja yoghurt te eten na al die tijd. Ik heb overigens wel zuivel op in de vorm van kaas maar weinig. In week 2 heb ik eigenlijk geen zuivel op, op 1 eetlepel creme fraiche door de pasta na.
Ik heb best wel vaak pas heel laat ontbeten. Gewoon omdat ik nog geen honger had. En dus niet toch een ontbijt naar binnen werken ‘omdat dat zo goed voor je is’.
De tweede week ben ik wat meer gaan loslaten: niet meer alleen eten als ik honger had, maar ook bij sociale gelegenheden. Dat ging eigenlijk ook makkelijk als het maar niet teveel gelegenheden waren :-).
Alleen de vakantie ging dus niet zo goed. Ik heb me zeker niet over-eten. Maar wel vaak andere dingen gegeten dan waar m’n lichaam om vroeg omdat het anders wel een heel egoïstisch gedoe zou worden tijdens die groepsvakantie en de sfeer er ook niet gezelliger op zou worden.
Ervaringen en openbaringen in maand 1 van leven zonder dieet
Rust.
Als ik zo terug denk dan is de grootste verandering wel dat ik me zo rustig voel van binnen. In m’n hoofd en in m’n lijf. Wat een rust geeft dat als je niet meer de hele dag bezig bent met eten en punten! Voorheen was het heel normaal dat als ik ’s ochtends wakker werd, dat ik al bijna direct daarna dacht aan wat ik als ontbijt ging nemen en wat het avondmaal werd. Dit heb ik wel de eerste 3 dagen van de eerste week gehad, maar daarna dus heerlijk niet. Het viel me later pas op dat ik het een aantal dagen niet gehad had, toen ik er ineens weer mee wakker werd. Ik ging die dag bij iemand klussen. En dan kwam meteen de stress weer boven: wat neem ik mee? Wat ga ik eten? Hoe ga ik dat doen? Kom ik wel uit met de punten? Totdat ik me bedacht: ownee ik doe niet meer aan punten… 🙂 Ik heb toen mezelf maar voorgenomen om wat noten in m’n tas te gooien en wat lachende koe kaasjes en het verder los te laten en daar ter plekke te zien. En dat werkte. Meteen weer wat rust in m’n hoofd en bezig met leven in plaats van met eten inplannen.
Watertanden & knorrende maag
Nou ja dat was even een ervaring zeg. M’n maag kon geluid maken en… ik vond het niet erg. Niet erg. Ik zag het als een teken dat het tijd was om te eten, en niet als irritant en vervelend zoals voorheen omdat je geen 0sp dingen in huis had maar wel honger had.
En dan watertanden.. Als je dus eet als je honger hebt, en je eet waar je lichaam op dat moment om vraagt. Dan ga je dus vlak daarvoor watertanden. Het water liep me echt in de mond vlak voor ik de eerste hap nam. En die eerste nectarine hap na het watertanden heeft nog nooit zo goed gesmaakt. Misschien denk je ‘dat is toch heel normaal om te watertanden’. Maar ik heb dat dus jaren niet gehad. Ik at vaak voordat ik een honger signaal kreeg. Heel apart! Maar wat fijn is watertanden eigenlijk.
Wat ik heb gelezen en wat bij mij ineens doordrong, kun je terug vinden in het stukje ‘Het Jojo-effect binnen 1 dag‘.
Bij de volgende update hoop ik dat ik een beetje kan gaan inschatten of dit nou wel of niet voor mij werkt.
Ik ben benieuwd!
